- Bir gece başladı yıldızsız aysız
Ne horozlar öttü ne sabah oldu
Kibritler ıslaktır çakmağım yağsız
Dar odam ebedi ışıksız kaldı
Bırakmaz yakamı dört yanım duvar
Ne kapı ne baca ne pencere var
Ne mektup gönderir sevdiğim dostlar
Ne de bir tanıdık kapımı çaldı
Bir zaman karnımı doyuran toprak
Üstüme gölgelik altıma yatak
Hiç ümit etmezken olacağa bak
Nihayet ağzıma gözüme doldu
Ve işte dünyada en son arkadaş
Başımın ucunda dikili bir taş
Bitti doğduğum gün başlayan savaş
Kainat benimle beraber öldü Abdurrahim Karakoç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder