Bir Acayip Adam

• Suphi Suphi bir acayip adam
  Suphi Suphi benim canım ciğerim
  Kimse bilmez nereli olduğunu
  Suphi Suphi bir acayip adam
  Suphi Suphi susar akşam oldumu
  Bir cebinde daskapital
  Bir cebinde kenevir tohumu
  Suphi Suphi bir acayip adam
  Suphi Suphi benim canım ciğerim
  Fırtınadan artakalmış bir teknede tevekkül içinde
  Görkemli sakalı ve iğreti parkasıyla
  Gizlediği macerasıyla bir acayip adam yaşardı
  Akşamları susardı ben konuşsam kızardı
  Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı
  Hazirandı çocuktum evden kaçmıştım
  Gelip ona sığınmıştım
  Küçücük bir koydu sığdı
  Burayı keşfeden belki o oldu
  Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı
  İçim anneyle dolardı ağlardım
  Suphi şöyle bir göz atardı
  Gizli bir cigara sarardı ağlardı
  Sonra barışırdık ben flüt çalardım
  Cigara sönerdi ağlardı
  Nerden geldiğini bilmezdim
  Kimsesizdi belki kimliksizdi
  Onun macerası onu ilgilendirirdi
  Kimseye ilişmezdi bir şeylere küfrederdi hep
  Tedirgin bir balık gibi uyurdu
  Bazen kaybolurdu arardım
  Yağmurun altında dururdu
  Bir kalın kitabı vardı cebinde dururdu
  Her gün okurdu ben bir şey anlamazdım
  Kapağını seyreder duymazdım
  Sakallı bir resimdi kimdi ne kadar mütebbessimdi
  Sordum bir gün Suphi'ye
  Söylediklerini niye anlamıyorum diye
  Bildiklerini dedi yüzleştir hayatla
  Ve sınamaktan korkma
  Doğruyla yanlışı o zaman ayırabilirsin
  Ve onu anlayabilirsin
  Sonra gülerdi
  Günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi
  Sonra yine akşam olurdu Suphi susardı
  Ben konuşsam kızardı
  Tekneye martılar konardı
  Yüreğim Suphi'ye yanardı ağlardım
  Suphi denize tükürürdü
  Gökyüzünü tarardı ağlardı
  Sonra barışırdık ben flüt çalardım
  Yıldız kayardı ağlardık
  Suphi Suphi bir acayip adam
  Suphi Suphi benim canım ciğerim
  Kimse bilmez nereli olduğunu
  Suphi Suphi bir acayip adam
  Suphi Suphi susar akşam oldumu
  Bir cebinde daskapital
  Bir cebinde kenevir tohumu
  Suphi Suphi bir acayip adam
  Suphi Suphi benim canım ciğerim
  Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı
  Hazirandı çocuktum evden kaçmıştım
  Gelip ona sığınmıştım
  Bir gün aksilik oldu annem beni buldu
  Suphi kaçıp kayboldu kasaba çalkalandı
  Olay oldu ben sustum kanım dondu
  Polisler onu bulduğunda tekti felaketti
  Herkes meydanda birikti
  Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti
  Ansızın dönüp bana baktı anladın mı dedi
  Anladım dedim anladım
  Ve o günden sonra hiçbir zaman
  Hiçbir yerde hiç ağlamadım

• Yusuf Hayaloğlu